قرآن كریم وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الأَْرْضِ؛(سوره اعراف، آیه 96.)
اگر اهل شهرها و آبادى ‏ها ایمان آورده و تقوا پیشه مى‏كردند قطعا بركات آسمان و زمین را برایشان مى‏گشودیم.

——————————————————————————–

« 1 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ… اِذا قالَ الْعَبْدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبْدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِكَ لَهُ فى اَحْوالِهِ؛(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 269، ح 59 . )
خداوند فرمود: «… هرگاه بنده بگوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، خداى متعال مى‏گوید: بنده من با نام من آغاز كرد. بر من است كه كارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، بركت دهم».

——————————————————————————–

« 2 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَحِبُّو الْمَعْروفَ وَ اَهْلَهُ فَوَالَّذى نَفْسى بِیَدِهِ اِنَّ الْبَرَكَةَ وَ الْعافیَةَ مَعَهُما؛(كنز العمّال، ح 15974. )
نیكى و نیكوكاران را دوست بدارید. سوگند به آن كه جانم به دست اوست، بركت و تندرستى، با نیكى و نیكوكاران است.

——————————————————————————–

« 3 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اِذا دَخَلَ اَحَدُكُمْ بَیْتَهُ فَلْیُسَلِّمْ، فَاِنَّهُ یُنْزِلُهُ الْبَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ الْمَلائِكَةُ؛(علل الشرایع، ج 2، ص 583، ح 23. )
هرگاه یكى از شما به خانه خود وارد مى‏شود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مى‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏گیرند.

——————————————————————————–

« 4 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : باكِروا طَـلَبَ الرِّزْقِ وَ الْحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ؛(المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250. )
در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا كه حركت در آغاز روز، [مایه] بركت و پیروزى است.

——————————————————————————–

« 5 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اِنَّ لِكُلِّ امْرِىٍ‏ء رِزْقا هُوَ یَاْتیهِ لا مَحالَةَ فَمَنْ رَضىَ بِهِ بورِكَ لَهُ فیهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ یَرْضَ بِهِ لَمْ یُبارَكَ لَهُ فیهِ وَ لَمْ یَسَعْهُ اِنَّ الرِّزْقَ لَیَطْلُبُ الرَّجُلَ كَما یَطْلُبُهُ اَجَلُهُ؛(اعلام الدین، ص 342. )
هر كس روزى‏اى دارد كه حتما به او خواهد رسید. پس هر كس به آن راضى شود، برایش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن‏گونه كه اجلش در پى اوست.

——————————————————————————–

« 6 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَلصَّلاةُ مِنْ شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنْهاجُ الاَْنْبیاءِ وَ لِلْمُصَلّى حُبُّ الْمَلائِكَةِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزْقِ؛(خصال، ص 522، ح 11. )
نماز، از آیین‏هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و بركت در روزى است.

——————————————————————————–

« 7 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : كُلوا جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ الْبَرَكَةَ مَعَ الْجَماعَةِ؛(بحارالأنوار، ج 66، ص 349. )
با هم غذا بخورید و پراكنده نباشید، كه بركت با جماعت است.

——————————————————————————–

« 8 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اِذا وُضِعَتِ الْمائِدَةُ حَفَّتها اَرْبَعَةُ آلاْفِ مَلَكٍ، فَاِذا قالَ الْعَبْدُ: بِسمِ اللّه‏ِ قالَتِ الْمَلائِكَةُ: بارَكَ اللّه‏ُ عَلَیْكُم فى طَعامِكُم ثُمَّ یَقولونَ لِلشَّیْطانِ اُخْرُجْ یا فاسِقُ، لا سُلطانَ لَكَ عَلَیْهِمْ؛(كافى، ج 6، ص 292، ح 1)

هرگاه سفره پهن مى‏شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى‏آیند. چون بنده بگوید: «بسم اللّه‏» فرشتگان مى‏گویند: «خداوند، به غذایتان بركت دهد!» سپس به شیطان مى‏گویند: «اى فاسق! بیرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى».

——————————————————————————–

« 9 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَعْظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَیْسَرُهُنَّ صَداقا ؛(السنن الكبرى، ج 7، ص 235. )
با بركت ‏ترین زنان، كم مهریّه‏ترین آنان است.

——————————————————————————–

« 10 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا الْبَناتِ، اَلْبَناتُ مُبارَكاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ الْبَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الْباقیاتُ الصّالِحاتُ؛(مستدرك الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700.)رحمت خدا بر پدرى كه داراى دخترانى است! دختران، با بركت و دوست داشتنى‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقیات الصالحات (بازماندگان شایسته)اند.

——————————————————————————–

« 11 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَنْ تَسَمّى بِاسمى یَرجو بَرَكَتى وَ یُمْنى، غَدَتْ عَلَیْهِ الْبَرَكَةُ وَ راحتَ اِلى یَوْمِ القیامَةِ؛(كنزالعمّال، ح 45221. )
هر كس به نام من نامگذارى كند و بركت و خجستگى مرا امید داشته باشد، بركت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود.

——————————————————————————–

« 12 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اِعْلَمْ اَنَّ الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الْكِذْبَ مَشْؤومٌ؛(تحف العقول، ص 14. )
بدان كه راستگویى، پر بركت است و دروغگویى، شوم.

——————————————————————————–

« 13 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اِنَّ فِى الرِّفْقِ الزّیادَةَ وَ الْبَرَكَةَ وَ مَنْ یُحْرَمِ الرِّفْقُ یُحْرَمِ الْخَیْرَ؛(كافى، ج 2، ص 119، ح 7. )
در مدارا، فزونى و بركت است، و هر كس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.

——————————————————————————–

« 14 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : عائِدُ الْمَریضِ یَخوضُ فِى الْبَرَكَةِ فَاِذا جَلَسَ انْغَمَسَ فیها؛(كنزالفوائد، ج 1، ص 178. )
عیادت كننده بیمار، در بركت فرو مى‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ور مى‏شود.

——————————————————————————–

« 15 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الْفَلَجُ وَ الْفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ الْبَرَكَةُ وَ الْعَفْوُ وَ الْعافیَةُ وَ الْمُعافاةُ وَ الْبُشْرى وَ النَّصْرَةُ وَ الرِّضا وَ الْقُرْبُ وَ الْقَرابَةُ وَ النَّصْر وَ الظَّـفَرُ وَ الْتَّمْكینُ وَ السُّروُر وَ الْمَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلى مَنْ اَحَبَّ عَلىَّ بْنَ اَبى طالِبٍ علیه‏السلام وَ والاهُ وَ ائْتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضْلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصیاءَ مِنْ بَعْدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَنْ اُدْخِلَهُمْ فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَنْ یَسْتَجیبَ لى فیهِم وَ هُمْ اَتْباعى وَ مَنْ تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛(بحارالأنوار، ج 27، ص 92.)

آسایش و راحتى، كامیابى و رستگارى و پیروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافیت، بشارت و خرّمى و رضایتمندى، قرب و خویشاوندى، یارى و پیروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پیروان من هستند و هر كه از من پیروى كند، از من است.

——————————————————————————–

« 16 »   پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :     اَلْبَرَكَةُ مَعَ اَكابِرِكُمْ؛(جامع الأخبار، ص 242، ح 617. )   
بركت، با بزرگان شماست.

——————————————————————————–

« 17 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : ما مِنْ مائِدَةٍ اَعْظَمُ بَرَكَةً مِنْ مائِدَةٍ جَلَسَ عَلَیْها یَتیمٌ؛(كنزالعمّال، ح 6040.)
هیچ سفره‏اى با بركت‏تر از سفره‏اى نیست كه یتیم بر سر آن بنشیند.

——————————————————————————–

« 18 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : لَمّا خَلَقَ اللّه‏ُ الْمَعیشَةَ جَعَلَ الْبَرَكاتِ فِى الْحَرثِ وَ الْغَنَمِ؛(كنزالعمّال، ح 9354. )
چون خداوند، وسایل زندگى مردم را آفرید، بركت‏ها را در كشاورزى و گوسفنددارى قرار داد.

——————————————————————————–

« 19 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : شَهْرُ رَمَضانَ شَهْرُ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهْرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الْحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهْرُ الْبَرَكَةِ؛( بحارالأنوار، ج 96، ص 340، ح 5.)ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاك مى‏كند و آن ماه بركت است.

——————————————————————————–

« 20 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَلْبَیِّعانِ بِالخیارِ ما لَمْ یَتَفَرَّقا ـ او قال: حَتّى یَتَفَرَّقا ـ فَاِنْ صَدَقا وَ بَیَّنا بورِكَ لَهُما فى بَیْعِهِما وَ اِنْ كَـتَما وَ كَذِبا مُحِقَت بَرَكَةُ بَیْعِهِما؛(صحیح بخارى، ج 3، ص 10. )
خریدار و فروشنده، تا از یكدیگر جدا نشده‏اند، اختیار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگویند و [عیب را] آشكار بگویند، داد و ستد براى هر دو، بركت خواهد داشت، و اگر [عیب را [بپوشانند و دروغ بگویند بركت دادوستدشان خواهد رفت.

——————————————————————————–

« 21 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : ثَلاثٌ لَو یَعْلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذْنَ اِلاّ بِسَهْمَةٍ حِرصا عَلى ما فیهِنَّ مِنْ الْخَیْرِ وَ الْبَرَكَةِ: اَلتَّـأْذینُ بِالصَّلاةِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاةُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛(كنزالعمّال، ح 43235. )
سه چیز است كه اگر مردم آثار آن را مى‏دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و بركتى كه در آنها هست، به قرعه متوسل مى‏شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.

——————————————————————————–

« 22 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخیهِ الْمُسْلِمِ شَیْئا مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیْهِ بَرَكَةَ الرِّزْقِ اِلاّ اَنْ یَتوبَ؛(من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 15، ح 4968 .)
هر كس چیزى از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، بركت روزى را بر او حرام مى‏كند، مگر آن كه توبه كند [و جبران نماید].

——————————————————————————–

« 23 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَلْجَماعَةُ بَرَكَةٌ وَ السَّحوُر بَرَكَةٌ وَ اِطْعامٌ مِنَ اللَّیْلِ بَرَكَةٌ. تَسَحَّروا تَزْدادوا قُوَّةً، تَسَحَّروا تُصیبُوا السُّنَّةَ، تَسَحَّروا وَ لَوْ بِجُرْعَةٍ مِنْ ماءٍ ؛(تیسیر المطالب، ص 282. )
جماعت، غذاى سحر و غذا دادن در شب، بركت است. سحرى بخورید تا نیرویتان زیاد شود. سحرى بخورید تا به سنّت عمل كرده باشید؛ سحرى بخورید هر چند یك جرعه آب باشد.

——————————————————————————–

« 24 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : لا یَزالُ النّاسُ بِخَیْرٍ ما اَمَروا بِالْمَعْروفِ وَ نَهَوا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَ التَّقْوى فَاِذا لَمْ یَفْعَلوا ذلِكَ نُزِعَتْ مِنْهُمْ الْبَرَكاتُ وَ سُلِّطَ بَعْضُهُم عَلى بَعْضٍ وَ لَمْ یَكُنْ لَهُمْ ناصِرٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ؛(تهذیب الأحكام، ج 6، ص 181، ح 373. )
تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنند و یكدیگر را در نیكى و تقوا، یارى مى‏رسانند، در خیر و نیكى‏اند، آن‏گاه كه چنین نكنند، بركت‏ها از آنان گرفته مى‏شود و بعضى بر بعض دیگر مسلّط مى‏گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاورى نخواهند داشت.

——————————————————————————–

« 25 » امام على علیه‏السلام : اِنَّ لِلّدارِ شَرَفا وَ شَرَفُهَا السّاحَةُ الْواسِعَةُ وَ الْخُلَطاءُ الصّالِحونَ وَ اِنَّ لَها بَرَكَةً وَ بَرَكَتُها جَودَةُ مَوْضِعِها وَسَعَةُ ساحَتِها وَ حُسْنُ جِوارِ جیرانِها؛(مكارم الاخلاق، ص 125.)
خانه را شرافتى است. شرافت خانه به وسعت حیاط (قسمت جلوى خانه) و هم‏نشینان خوب است. و خانه را بركتى است، بركت خانه جایگاه خوب آن، وسعت محوطه آن و همسایگان خوب آن است.

——————————————————————————–

« 26 » پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِكَةِ وَ سُنَّةُ الاَْنْبیاءِ وَ نورُ الْمَعْرفَةِ وَ اَصْلُ الاْیمانِ وَ راحَةُ الاَْبْدانِ وَ كَراهیَةٌ لِلشَّیْطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى الاَْعْداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ الاَْعْمالِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزْقِ؛(ارشاد القلوب، ج 1، ص 191. )
نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است.

——————————————————————————–

« 27 » امام على علیه‏السلام : شیعَتُنَا الْمُتَباذِلونَ فى وِلایَتِنا، اَلْمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلْمُتَزاوِرونَ فى اِحیاءِ اَمْرِنا اَلَّذینَ اِنْ غَضِبوا لَمْ یَظْلِموا وَ اِنْ رَضوا لَمْ یُسْرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَنْ جاوَروا سِلْمٌ لِمَنْ خالَطوا؛(كافى، ج 2، ص 236، ح 24 . )
شیعیان ما كسانى‏اند كه در راه ولایت ما بذل و بخشش مى‏كنند، در راه دوستى ما به یكدیگر محبت مى‏نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به دیدار هم مى‏روند. چون خشمیگین شوند، ظلم نمى‏كنند و چون راضى شوند، زیاده روى نمى‏كنند، براى همسایگانشان مایه بركت‏اند و نسبت به هم‏نشینان خود در صلح و آرامش‏اند.

——————————————————————————–

« 28 » امام على علیه‏السلام : اَلْبَرَكَةُ فى مالِ مَنْ آتَى الزَّكاةَ وَ واسَى الْمُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَْقْرَبینَ؛(تحف العقول، ص 172. )
بركت در مال كسى است كه زكات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان كمك نماید.

——————————————————————————–

« 29 »  امام على علیه‏السلام : عِنْدَ فَسادِ النِّیَّةِ تَرْتَفِعُ الْبَرَكَةُ؛(غررالحكم، ح 6228. )
هرگاه نیّت‏ها فاسد باشد، بركت از میان مى‏رود.

——————————————————————————–

« 30 » امام على علیه‏السلام : اِذا ظَهَرَتِ الجِنایاتُ ارْتَفَعَتِ الْبَرَكاتُ؛(غررالحكم، ح 4030. )
هرگاه گناهان آشكار شوند، بركت‏ها از میان مى‏رود.

——————————————————————————–

« 31 »  امام حسن علیه‏السلام : لَوْ اَنَّ النّاسَ سَمِعوا قَوْلَ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَسولِهِ لاََعْطَتْهُمُ السَّماءُ قَطْرَها وَ الاَْرْضُ بَرَكَـتَها وَ لَمَا اخْتَلَفَ فى هذِهِ الاُْمَّةِ سَیْفانِ وَ لاََكَلوها خَضْراءَ خَضِرَةً اِلى یَوْمِ القیامَةِ؛(امالى طوسى، ص 566، ح 1174 .)
اگر مردم سخن خدا و پیامبرش را مى‏شنیدند، آسمان بارانش را و زمین بركتش را به آنان مى‏بخشید و هرگز در این امّت، اختلاف و زدوخورد پیش نمى‏آمد و همه از نعمت سر سبز دنیا تا روز قیامت، برخوردار مى‏شدند.

——————————————————————————–

« 32 » امام حسین علیه‏السلام : فى بَیانِ ما یَحْدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّةِ علیه‏السلام : وَ لَتَنْزِلَنَّ الْبَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الاَْرْضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه‏ُ فیها مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتُوْكَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّیْفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِكَ قَوْلُهُ تعالى: «وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَلكِن كَذَّبُوا»؛(مختصر بصائر الدرجات، ص 51 . )
در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه‏السلام رخ مى‏دهد : بركت از آسمان به سوى زمین فرو مى‏ریزد، تا آن‏جا كه درخت از میوه فراوانى كه خداوند در آن مى‏افزاید، مى‏شكند. (مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى‏خورند و این معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى‏ها ایمان مى‏آوردند و تقوا پیشه مى‏كردند، بركت‏هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى‏گشودیم، لیكن تكذیب كردند).

——————————————————————————–

« 33 »پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَ لْمُفْتونَ سادَةُ الْعُلَماءِ وَ الْفُقَهاءُ قادَةٌ اُخِذَ عَلَیْهِمْ اَداءُ مَواثیقِ الْعِلْمِ وَ الْجُلوسُ اِلَیْهِمْ بَرَكَةٌ وَ النَّظَرُ اِلَیْهِم نورٌ؛(=تاریخ بغداد، ج 4، ص 159. )
فتوا دهندگان بزرگانِ دانشمندان‏اند و فقیهان پیشوایانى كه از آنان بر اداى پیمان علم تعهد گرفته شده است، نشستن نزد آنان بركت است و نگاه به آنان روشنى است.

——————————————————————————–

« 34 » امام صادق علیه‏السلام : اِنَّ النّاسَ یَستَغْنونَ اِذا عُدِلَ بَیْنَهُمْ وَ تُنْزِلُ السَّماءُ رِزْقَها وَ تُخْرِجُ الاَْرْضُ بَرَكَتَها بِاِذْنِ اللّه‏ِ تَعالى ؛(كافى، ج 3، ص 568، ح 6 . )
اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین بركت خویش را بیرون مى‏ریزد.

——————————————————————————–

« 35 »  امام صادق علیه‏السلام : اَ لْبَرَكَةُ مِنْ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلىٍّ علیه‏السلام عَشَرَةُ اَمْیالٍ؛(بحارالأنوار، ج 101، ص116، ح 41 . )
تا ده میل اطراف قبر حسین بن على علیه‏السلام بركت است.

——————————————————————————–

« 36 » امام على علیه‏السلام : ایّاكُمْ وَ الْحَلْفَ فَاِنَّهُ یُنْفِقُ السِّلْعَةَ وَ یَمْحَقُ الْبَرَكَةَ؛(كافى، ج 5، ص 162، ح 4. )
از قسم خوردن بپرهیزید، چرا كه كالا را تلف مى‏كند و بركت را از بین مى‏برد.

——————————————————————————–

« 37 »  امام صادق علیه‏السلام : اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَسَمْتَ لى مِنْ قِسْمٍ اَوْ رَزَقْتَنى مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلالاً طَیِّبا واسِعا مُبارَكا قَریبَ الْمَطْلَبِ سَهْلَ الْمَاْخَذِ فى یُسْرٍ مِنْكَ وَ عافَیةٍ وَ سَلامَةٍ وَ سعادَةٍ اِنَّك عَلى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدیرٌ؛(بحارالأنوار، ج 89، ص 377، ح 66 . )
امام صادق علیه‏السلام : خدایا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برایم قسمت كرده و یا روزى نموده‏اى، حلال، پاك، فراوان، با بركت، دست یافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافیت، تندرستى و خوش‏بختى از سوى خود مقرر كن! به درستى كه تو بر هر چیز توانایى.

——————————————————————————–

« 38 »  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اِعْلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَدْ فَرَضَ عَلَیْكُمْ الْجُمُعَةَ فَمَنْ تَرَكَها فى حَیاتى وَ بَعْدَ مَماتى وَ لَهُمْ اِمامٌ عادِلٌ اِسْتِخْفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَمْلَهُ وَ لا بارَكَ لَهُ فى اَمْرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَكاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَوْمَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَكَةَ لَهُ حَتّى یَتوبَ؛(عوالى اللالى، ج 2، ص 54، ح 146. )
بدانید كه خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان كه در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبك شمردن و یا انكار، آن را ترك كنند، با وجود این‏كه پیشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در كارشان بركت ندهد، آگاه باشید نه زكات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید كه زندگى آنان بركتى نخواهد داشت، مگر توبه كنند.

——————————————————————————–

« 39 »  امام كاظم علیه‏السلام : مُشاوَرَةُ الْعاقِلِ النّاصِحِ یُمْنٌ وَ بَرَكَةٌ وَ رُشْدٌ وَ تَوفیقٌ مِنَ اللّه‏؛(تحف العقول، ص 398 . )
مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، بركت، رشد و توفیقى از سوى خداست.

——————————————————————————–

« 40 »  امام هادى علیه‏السلام : اِنَّ الْحَرامَ لا یَنْمى وَ اِنْ نَمى لا یُبارَكُ لَهُ فیهِ وَ ما اَنـْفَقَهُ لَمْ یُؤجَرْ عَلَیْهِ وَ ما خَلَّـفَهُ كانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛(كافى، ج 5، ص 125، ح 7 .)
به راستى كه حرام، افزایش نمى‏یابد و اگر افزایش یابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه‏اى به سوى آتش خواهد بود.

قرآن كریم:

اَ لَّذى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیاةَ لِیَبْلُوَكُمْ اَیُّـكُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزیزُ الْغَفورُ؛(1)

آن كس كه مرگ و زندگى را آفرید، تا شما را بیازماید كه كدام یك از شما بهتر عمل مى‏كنید، و او شكست‏ناپذیر و آمرزنده است.

سوره ملك، آیه 2 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

یَابْنَ آدَمَ! اِبْرِرْ واِلدَیْكَ وَ صِلْ رَحِمَكَ، یُیَسَّر لَكَ یُسْرُكَ وَ یُمَدَّ لَكَ فى عُمْرِكَ و اَطِع رَبَّكَ تُسَّمى عاقِلاً و لا تَعصَهُ تُسَمّى جاهِلاً ؛(1)

اى فرزند آدم! به پدر و مادرت نیكى كن و صله رحم داشته باش تا خداوند، كارت را آسان و عمرت را طولانى بگرداند. پروردگارت را فرمان ببر تا خردمند به شمار آیى و از او نافرمانى نكن كه نادان شمرده مى‏شوى.
الفردوس، ج 5، ص 282، ح 8190 .

——————————————————————————–
امام على علیه‏السلام :

بَرَكَةُ الْعُمْرِ فى حُسْنِ العَمَلِ ؛(1)

بركت عمر در خوب انجام دادنِ كارهاست.
غررالحكم ، ح 4434 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

لا تَدَع زیارَةَ الحُسَیْنِ بْنِ عَلىّ علیه‏السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، یَمُدُّ اللّه‏ُ فى عُمْرِكَ و یَزیدُ اللّه‏ُ فى رِزقِكَ و یُحییكَ اللّه‏ُ سَعیدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعیدا و یَكتُبكَ سَعیدا؛(1)
امام صادق علیه‏السلام :

زیارت امام حسین علیه‏السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در این صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى‏ات را زیاد مى‏كند و زندگى‏ات را همراه با سعادت مى‏كند و جز سعادتمند نمى‏میرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى‏كند.

كامل الزیارات، ص 286.

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ اُلْهِمَ الصِّدْقَ فى كَلامِهِ وَ الاِْنْصافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ والِدَیْهِ وَ وَصلَ رَحِمِهِ، اُنْسِى‏ءَ لَهُ فى اَجَلُهُ وَ وُسِّعَ عَلَیْهِ فى رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُـقِّنَ حُجَّتَهُ وَقْتَ مُساءَلَتِهِ ؛(1)
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

به هر كس، راستگویى در گفتار، انصاف در رفتار، نیكى به والدین و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخیر مى‏افتد، روزیش زیاد مى‏گردد، از عقلش بهره‏مند مى‏شود و هنگام سئوال [مأموران الهى] پاسخ لازم به او تلقین مى‏گردد.

اعلام الدین ، ص 265 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَرْبَعةٌ تَزیدُ فِى الْعُمْرِ: اَلتَّزویجُ بِالاَْبْكارِ، وَ الاِْغْتِسالُ بِالْماءِ الحارِّ وَ النَّوْمُ عَلَى الْیَسارِ وَاَكْلُ التُّفاحِ بِالاَْسْحارِ ؛(1)

چهار چیز، بر عمر مى‏افزایند: ازدواج با دختران، شستشو با آب گرم، خوابیدن بر شانه چپ و خوردن سیب در سحرگاهان.
مواعظ العددیه ، ص 211.

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِاَهْلِهِ زادَ اللّه‏ُ فى عُمُرِهِ ؛(1)

هر كس به شایستگى در حقّ خانواده‏اش نیكى كند، خداوند بر عمرش مى‏افزاید.
كافى ، ج 8، ص 219، ح 269 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ وَلىَ مِنْ اُمورِ الْمُسْلِمینَ شَیْئا فَحَسُنَتْ سیرَتُهُ رُزِقَ الْهَیْبَةَ فى قُلوبِهِمْ… وَ اِذا عَدَلَ فیهِمْ مُدَّ فى عُمُرِهِ ؛(1)

هر كس اداره بخشى از امور مسلمانان را بر عهده بگیرد و رفتارش خوب باشد، در دل‏هاى آنان هیبت مى‏یابد… و اگر در میان آنان به عدالت رفتار كند، عمرش افزون مى‏گردد.
ذیل تاریخ بغداد ، ج 2، ص 136، ح 419 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

اِنْ اَحْبَبْتَ اَنْ یَزیدَ اللّه‏ُ فى عُمُرِكَ فَسُرَّ اَبَـوَیْكَ ؛(1)

اگر دوست دارى كه خداوند عمرت را زیاد كند، پدر و مادرت را شاد كن.
بحارالأنوار ، ج 74 ، ص 81 ، ح 84 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

تَجَنَّـبُوا الْبَوائِقَ یُمَدَّ لَكُمْ فِى الاَْعْمارِ؛(1)

از فتنه‏ها و بدى‏ها كناره بگیرید، تا عمرتان طولانى شود .
عیون أخبار الرضا علیه‏السلام ، ج 2، ص 40، ح 90.

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

اِغْسِلُوا اَیْدیَكُمْ قَبْلَ الطَّعامِ وَ بَعْدَهُ فَاِنَّهُ یَنْفِى الْفَقْرَ وَ یَزیدُ فِى الْعُمُرِ؛(1)

دست‏هایتان را قبل و بعد از غذا خوردن بشویید، كه فقر را مى‏بَرَد و بر عمر مى‏افزاید.
محاسن ، ج 2، ص 202، ح 1594 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ اَرادَ الْـبَقاءَ و لا بَقاءَ: فَلْیُباكِرِ الْغَداءَ وَلْیُجَوِّدِ الْحِذاءَ وَلْیُخَفَّفِ الرِّداءَ وَلْیُقِلَّ مُجامَعَةَ النِّساءِ. قیلَ یا رَسولَ اللّه‏ِ وَ ما خِفَّةُ الرِّداءِ؟ قالَ: قِلَّةُ الدَّیْنَ ؛(1)

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

هر كس ماندگارى مى‏خواهد ـ و البته ماندگارى [ابدى] وجود ندارد ـ باید صبحانه را زودتر بخورد، كفش مناسب بپوشد، رداى (بالاپوش) خود را سبك كند و كمتر با زنان بیامیزد. پرسیدند: اى پیامبر خدا! سبك بودن رَدا به چیست؟ فرمودند: به كم بودنِ بدهى.

من لایحضره الفقیه ، ج 3، ص 555، ح 4902 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

كانَ فى ما اَعْطَى اللّه‏ُ تَعالى مُوسى فِى الاَْلْواحِ… اُشْكُرْ لى وَ لِوالِدَیْكَ اَقِكَ الْمَتالِفَ وَ اُنـْسِى‏ءْ لَكَ فى عُمُرِكَ وَ اُحْیِیكَ حَیاةً طَیِّـبَةً وَ اَقْلَبَكَ اِلى خَیْرٍِ مِنْها؛(1

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

در آنچه خداى متعال در «الواح» به موسى علیه‏السلام داد، از جمله چنین بود:… مرا و پدر و مادرت را سپاسگزارى كن، تا از نابود شدن‏ها حفظت كنم و اجلت را به تأخیر بیندازم و به تو زندگى‏اى پاك ببخشم و تو را از این زندگى به سوى بهتر از آن، ببرم.

تاریخ دمشق ، ج 61، ص 128.

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

طوبى لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ فَحَسُنَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ رَضىَ عَنْهُ رَبُّهُ وَ وَیْلٌ لِمَنْ طالَ عُمْرُهُ وَ ساءَ عَمَلُهُ وَ ساءَ مُنْقَلَبُهُ اِذْ سَخِطَ عَلَیْهِ رَبُّهُ؛(1)
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

خوشا به سعادت كسى كه عمرش طولانى و كردارش خوب باشد. چنین كسى عاقبتش خوب است؛ زیرا پروردگارش از او راضى است. و واى بر كسى كه عمرش طولانى و كردارش بد باشد. چنین كسى عاقبتش بد است؛ چرا كه پروردگارش از او ناراضى است.

بحارالأنوار، ج 69، ص 400، ح 95.

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اِذا غَضِبَ اللّه‏ُ تَعالى عَلى اُمَّةٍ ثُمَّ لَمْ یُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسْعارُها و قَصُرَتْ أعْمارُها و لَم یَربَح تُجّارُها و لَم تَزكُ ثِمارُها و لَم تَغْزُر اَنـْهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَیْها اَشرارُها؛(1

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگیرد و بر ایشان عذاب نفرستد، اجناس آنها گران و عمرشان كوتاه مى‏شود، بازرگانان آنها سود نمى‏برند، میوه‏هایشان سالم نمى‏ماند، رودخانه‏هاى آنها پر آب نمى‏گردد، باران از آنها دریغ مى‏شود و بَدان آنان بر ایشان مسلّط مى‏گردند.

من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 524، ح 1489.

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

ثَلاثَةٌ اِنْ یَعْلَمُهنَّ الْمُؤمِنُ كانَتْ زیادَةً فى عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ: تَطْویلُهُ فى رُكوعِهِ وَ سجودِهِ فى صلاتِهِ وَ تَطْویلُهُ لِجلوسِهِ عَلى طَعامِهِ اِذا اَطْعَمَ عَلى مائِدَتِهِ وَ اصْطِناعُهُ الْمَعْروفَ اِلى اَهْلِهِ؛(1)
امام صادق علیه‏السلام :

سه چیز است كه اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‏مندى او از نعمت‏ها مى‏شود: طول دادن ركوع و سجده، زیاد نشستن بر سر سفره‏اى كه در آن دیگران را اطعام مى‏كند و خوش رفتارى‏اش با خانواده.

كافى، ج 4، ص 49، ح 15.

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَوْتُ الاِْنْسانِ بِالذُّنوبِ اَكْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالاَْجَلِ وَ حَیاتُهُ بِالبِرِّ اَكْثَرُ مِنْ حَیاتِهِ بِالْعُمُرِ؛(1)

مرگ انسان‏ها در نتیجه گناهان، بیشتر از مرگ آنها در نتیجه فرا رسیدنِ اَجَل است و زنده ماندن انسان‏ها در نتیجه نیكى‏هایشان، بیشتر از زندگى كردنشان به خاطر باقى بودنِ عمر است.
مكارم الاخلاق، ص 362.

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اِنَّ الْقَوْمَ لَیَكونونَ فَجَرَةً وَ لا یَكونونَ بَرَرَةً فَیَصِلونَ اَرْحامَهُمْ فَتَنْمى اَمْوالُهُمْ وَ تَطولُ اَعْمارُهُمْ فَكَیْفَ اِذا كانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟(1)

مردمى كه گناهكارند و نه نیكوكار، با صله رحم، اموالشان زیاد و عمرشان طولانى مى‏شود. حال اگر نیك و نیكوكار باشند، چه خواهد شد!؟
كافى ، ج 2، ص 155، ح 21 .

——————————————————————————–
امام سجّاد علیه‏السلام :

اللهُمَّ… وَاجْعَلْنى مِمَّنْ اَطَلْتَ عُمْرَهُ وَ حَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَ اَتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَكَ وَ رَضَیْتَ عَنْهُ وَ اَحْیَیْتَهُ حَیاةً طَیِّـبَةً فى اَدْوَمِ السُّرورِ وَ اسْبَغِ الْكَرامَةِ وَ اَتـَمِّ الْعَیْشِ ؛(1)

امام سجّاد علیه‏السلام :

خداوند! مرا از كسانى قرار ده كه عمرشان را دراز و كردارشان را نیكو گردانیده‏اى و نعمتت را بر آنان تمام كرده‏اى و از آنان خُرسندى و به آنان زندگى اى پاك، همراه با پایدارترین شادمانى و سرشارترین كرامت و كامل‏ترین رفاه، عطا نموده‏اى.

بحارالأنوار ، ج 98، ص 91، ح 2 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

یا عَلىُّ، مِنْ كَرامَةِ الْمُؤمِنِ عَلَى اللّه‏ِ اَنـَّهُ لَمْ یَجْعَلْ لاَِجلِهِ وَقتا حَتّى یَهُمَّ بِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَیْهِ ؛(1)

اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا این است كه برایش وقت مرگ، معیّن نفرموده است، تا زمانى كه قصد شرّى كند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.
عیون أخبار الرضا علیه‏السلام ، ج 2، ص 40، ح 90 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

بَشِّروا الْمَحْرورینَ بِطولِ الْعُمْرِ ؛(1)

گرم‏مِزاجان را به طول عمر، مژده دهید.
بحارالأنوار، ج 62، ص 290.

——————————————————————————–
امام باقر علیه‏السلام :

اَ لْبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ یَنْفیانِ الْفَقْرَ وَ یَزیدانِ فِى الْعُمْرِ وَ یَدْفَعانِ عَنْ صاحِبِهِما سَبعینَ میتَةَ سوءٍ ؛(1)

كار خیر و صدقه، فقر را مى‏بَرند، بر عمر مى‏افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى‏كنند.
ثواب الاعمال ، ص 141 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

فِى الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنْها فِى الدُّنْیا وَ ثلاثٌ فِى الاْآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتى فِى الدُّنْیا فَیَذْهَبُ بِالْبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ یَقْطَعُ الرِّزْقَ وَ اَمّا الَّتى فِى الاْآخِرَةِ فَسوءُ الْحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الْخُلودُ فِى النّارِ ؛(1

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایى‏اش این است كه: آبرو را مى‏بَرد، مرگ را شتاب مى‏بخشد و روزى را مى‏بُرد و سه پیامد آخرتى‏اش: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است.

خصال ، ص 321، ح 3 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ سَرَّهُ اَنْ یُنْسَاَلـَهُ فى عُمُرِهِ وَ یُوَسَّعَ لَهُ فى رِزْقِهِ فَلْیَتَّقِ اللّه‏َ وَ لْیَصِلْ رَحِمَهُ؛(1)

هر كس دوست دارد كه عمرش طولانى و روزى‏اش زیاد شود، تقواى الهى پیشه كند و صله رحم نماید.
بحارالأنوار ، ج 74، ص 102، ح 56 .

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَكْثِرْ مِنْ الطَّهورِ یَزِدِ اللّه‏ُ فى عُمُرِكَ؛(1)

وضو زیاد بگیر تا خداوند، عمرت را زیاد كند.
1 امالى مفید ، ص 60، ح 5 .

——————————————————————————–
امام على علیه‏السلام :

كَثْرَةُ اصطِناعِ الْمَعْروفِ تَزیدُ فِى الْعُمُرِ وَ تَنْشُرُ الذِّكْرَ ؛(1)

زیاد كار نیك انجام دادن، عمر را مى‏افزاید و نام را پرآوازه مى‏سازد.
غررالحكم، ح 7113 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

ما نَعْلَمُ شَیْئا یَزیدُ فِى الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ یَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنینَ فَیكونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَیَزیدُ اللّه‏ُ فى عُمْرِهِ ثَلاثیْنَ سَنَةً فَیَجْعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثیْنَ سَنَةً، وَ یَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثیْنَ سَنَةً فَیَكونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَیَنْقُصُهُ اللّه‏ُ ثَلاثیْنَ سَنَةً وَ یَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلى ثَلاثِ سِنینَ؛(1)
امام صادق علیه‏السلام :

ما، غیر از صله رحم، چیزى نمى‏شناسیم كه بر عمر بیفزاید، تا آن‏جا كه گاهى عمر كسى سه سال است، و وقتى كه اهل صله رحم مى‏شود، خداوند هم سى سال بر عمرش مى‏افزاید و آن را سى و سه سال مى‏كند و گاهى عمر كسى سى و سه سال است و قطع رحم مى‏كند و خداوند هم سى سال از عمر او مى‏كاهد و عمرش را به سه سال، كاهش مى‏دهد.

كافى ، ج 2، ص 152 ، ح 17 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

مَنْ رَجَعَ مِنْ مَكَّةَ وَ هُوَ یَنْوِى الْحَجَّ مِنْ قابِلٍ زیدَ فى عُمْرِهِ ؛(1)

هر كس از مكّه بر گردد و تصمیم داشته باشد كه سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرش افزوده مى‏شود.
كافى، ج 4، ص 281، ح 3.

——————————————————————————–
پیامبر علیه‏السلام :

اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجْهِها وَ بِرُّ الْوالِدَیْنِ وَ اصْطِناعُ الْمَعْروفِ یُحَوِّلُ الشَّقاءَ سَعادَةً وَ یَزیدُ فِى الْعُمْرِ؛(1)

صدقه دادن با مراعات شرایطش و خوبى كردن به پدر و مادر و انجام دادن كارهاى نیك، بدبختى را به خوشبختى تبدیل مى‏كند و بر عمر مى‏افزاید.
كنزالعمال ، ح 4444 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ الْبَغْىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُ وَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَالَّتى تَهْتِكُ السُّتورَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الَّتى تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظْلِمُ الْهَواءَ عُقوقُ الْوالِدَیْنِ؛(1)

علل الشرایع ، ج 2، ص 584 .
امام صادق علیه‏السلام :

گناهى كه نعمت‏ها را تغییر مى‏دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى كه پشیمانى مى‏آورد، قتل است. گناهى كه گرفتارى ایجاد مى‏كند، ظلم است. گناهى كه آبرو مى‏بَرد، شرابخوارى است. گناهى كه جلوى روزى را مى‏گیرد، زناست. گناهى كه مرگ را شتاب مى‏بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى كه مانع استجابت دعا مى‏شود و زندگى را تیره و تار مى‏كند، نافرمانى از پدر مادر است.

——————————————————————————–
امام باقر علیه‏السلام :

اِنّ الحُسَیْنَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَكروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفْسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَیْنِ بنِ عَلىٍّ علیه‏السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ كُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبْصار؛(1)

امام باقر علیه‏السلام :

حسین، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب‏زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد كرد كه هیچ مصیبت‏زده و رنجیده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه‏اى و هیچ بَلا دیده‏اى به خدا روى نمى‏آورد و نزد قبر حسین علیه‏السلام دعا نمى‏كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى‏سازد، مگر این‏كه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏كند و گناهش را مى‏بخشد و عمرش را طولانى و روزى‏اش را گسترده مى‏سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!

بحارالأنوار ، ج 101، ص 46، ح 5 .
——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ قَلَّمَ اَظفارَهُ یَوْمَ الجُمُعَةِ یَزیدُ فى عُمُرِهِ و مالِهِ؛(1)

هر كس در روز جمعه ناخن‏هایش را كوتاه كند، عمر و مالش زیاد مى‏شود.
جامع الأخبار ، ص 333 .

——————————————————————————–
امام سجّاد علیه‏السلام :

مَنْ صَلّى فى مَسْجِدِ السَّهْلَةِ رَكْعَتَیْنِ زادَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ فى عُمُرِهِ سَنَتَیْنِ ؛(1)

هر كس در مسجد سهله دو ركعت نماز بخواند، خداوند، دو سال بر عمر او مى‏افزاید.
المزار للمفید ، ص 14.

——————————————————————————–
امام سجاد علیه‏السلام :

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ… و عَمِّرنى ما كانَ عُمُرى بَذلةً فى طاعَتِكَ، فَإِذا كانَ عُمُرى مَرتعا للشَّیطانِ فَاقبِضنى إلیكَ قَبْلَ اَنْ یَسْبِقَ مَقْتُكَ اِلَىَّ، اَوْ یَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَىَّ ؛(1)
امام سجّاد علیه‏السلام :

خدایا بر محمد و آل او درود فرست… و عمرم را تا زمانى كه صرف طاعت تو مى‏شود، دراز گردان و هرگاه عمرم چراگاه شیطان گردید، قبل از آن كه نفرتت به من رو كند و یا خشمت بر من قطعى شود، جانم را بستان و به سوى خود ببر.

——————————————————————————–
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

لا تَدَعُوا الْعَشاءَ وَ لَوْ عَلى حَشَفَةٍ اِنّى اَخْشى عَلى اُمَّتى مِنْ تَرْكِ العَشاءِ الْهَرَمَ فَاِنَّ العَشاءَ قُوَّةُ الشَیْخِ وَ الشّابِّ ؛(1)
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

شام را ترك نكنید، هر چند به خوردن دانه خرماى خشكیده‏اى باشد. من بر امّتم از این بیم دارم كه با تركِ خوردن شام، پیرى و شكستگى به سراغشان آید؛ چرا كه خوردنِ شام، مایه نیرومندى پیر و جوان است.

محاسن ، ج 2، ص 421، ح 202 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

اَرْبَعَةٌ تُهْرِمُ قَبْلَ اَوانِ الْهَرَمِ: اَكْلُ الْقَدیدِ وَ الْقُعُودُ عَلَى النَّداوَةِ وَ الصُّعودُ فِى الدَّرَجِ وَ مُجامَعَةُ الْعَجوزِ ؛(1)

چهار چیز، انسان را پیش از فرا رسیدن هنگام پیرى، پیر مى‏كند: خوردن گوشت خشكیده، نشستن بر جاى مرطوب، بالا رفتن از پلّه و آمیزش با پیر زنان.
تحف العقول ، ص 317 .

——————————————————————————–
امام صادق علیه‏السلام :

اَلْبِرُّ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدّیارَ وَ یَزیدانِ فِى الاَْعْمارِ ؛(1)

نیكوكارى و خوش اخلاقى، خانه‏ها را آباد و عمرها را طولانى مى‏كنند.
كافى ، ج 2، ص 100، ح 8 .

——————————————————————————–
امام على علیه‏السلام :

زیادَةُ الشُّكْرِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزیدُ فِى الْعُمْرِ وَ تَفْسَحُ فِى الاَْجَلِ ؛(1)

شكرگزارى فراوان و صله رحم، عمر را زیاد مى‏كنند و بر مُهلت زندگى مى‏افزایند.
عیون الحكم والمواعظ، ص 275، ح 4999.

——————————————————————————–
امام على علیه‏السلام :

وَیْحُ النّائِمِ ما اَخْسَرَهُ! قَصُرَ عُمْرُهُ وَ قَلَّ اَجْرُهُ؛(1)

واى بر آن‏كه در خواب (غفلت) است! چه زیانكار است! عمر او كوتاه شده است و پاداش او كم.
عیون الحكم والمواعظ ، ص 504، ح 9239 .

——————————————————————————–
امام على علیه‏السلام :

مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ ؛(1)

هر كس ظلم كند، عمرش كوتاه مى‏شود.
عیون الحكم والمواعظ ، ص 429، ح 7334 .

——————————————————————————–
امام على علیه‏السلام :

ایّاكَ وَ طولَ الاَْمَلِ فَكَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ وَ قَطَعَ اَجَلَهُ فَلا اَمَلَهُ اَدْرَكَ وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَكَ ؛(1)

از آرزوى دور و دراز بپرهیز، چه بسا فریب خورده‏اى كه به آرزوى دراز خویش، فریب خورد و كارش را تباه و مرگش را قطعى كرد و در نتیجه، نه به آرزویش رسید و نه آنچه را كه از دست داده بود، جبران كرد.

عیون الحكم والمواعظ ، ص 99، ح 2278 .