یا علی گفتیم و عشق آغاز شد

پاره آجرهای خدا

11 مهر 1390 توسط فراهانی

روزی مردی ثروتمند در اتومبیل جدید و گران قیمت خود با سرعت زیاد از خیابان خلوتی می گذشت. ناگهان از بین دو اتومبیل پارك شده در كنار خیابان، پسركی پاره آجری را به سمت آن مرد پرتاب كرد. پاره آجر به اتومبیل آن مرد برخورد كرد.

مرد به سرعت توقف كرد و از اتومبیلش پیاده شد و دید كه اتومبیلش صدمه زیادی دیده.



به طرف پسرك رفت و او را سرزنش كرد. پسرك گریان و نالان بالاخره توانست توجه مرد را به سمت پیاده رو، جایی كه برادر فلجش روی زمین افتاده بود، جلب كند. پسرك با گریه گفت: آقا اینجا خیابان خلوتی است. برادر بزرگم از روی صندلی چرخ دارش به زمین افتاده و من چون توانایی بلند كردن او را ندارم، برای اینكه شما را متوقف كنم مجبور شدم از پاره آجر استفاده كنم.

مرد بسیار متاثر شد…

هرگز در زندگی آن قدر با سرعت حركت نكنید كه دیگران برای جلب توجه شما پاره آجر به سوی تان پرت كنند.

خدا در روح ما زمزمه می‌كند و با قلب ما حرف می‌زند. اما بعضی اوقات به او گوش نمی دهیم و با سرعت و همه تلاشمان به دنبال اهدافمان هستیم.

گهگاه برای جلب توجه ما خدا مجبور می شود پاره آجر به سمت ما پرتاب كند!

چرا بعضى اوقات با دعا و یا توسّل به ائمه(ع)، جواب مثبت نمى‏گیریم؟

10 مهر 1390 توسط فراهانی


پاسخ:

توسّل به امامان معصوم (ع) و دعا و درخواست از درگاه خداوند، هر چند سبب مى ‏شود كه انسان به بعضى از خواسته‏ هاى خود نایل شود امّا به معناى آن نیست كه هر خواسته‏ اى با دعا و توسّل برآورده گردد بلكه دعا و توسّل نیز امرى قانون‏مند است و شرایط و موانعى دارد از جمله:

در حقیقت، خود توفیق بر دعا و توسّل، اوج عبودیت و بندگى و نشانه لطف و عنایت حضرت حق به انسان است و الطاف و رحمت‏هاى بزرگ‏ترى را به دنبال دارد مولانا سروده است:
آن یكى الله مى‏ گفتى شبى تا كه شیرین مى ‏شد از ذكرش لبى‏
 گفت شیطان: آخر اى بسیار گو این همه «الله» را «لبیك» كو؟
 مى نیاید یك جواب از پیش تخت چند «الله» مى زنى با روى سخت‏
 او شكسته دل شد و بنهاد سر دید در خواب او خضر اندر خضر
 گفت: «هین» از ذكر چون وامانده‏اى چون پشیمانى از آن كش خوانده‏اى؟
 گفت: لبیكم نمى‏ آید جواب زآن همى ترسم كه باشم ردّ باب‏
 گفت: آن «الله» تو «لبیك» ماست و آن نیاز و سوز و دردت پیك ماست‏
 ترس و عشق تو كمند لطف ماست زیر هر یا ربّ تو لبیك‏هاست‏
 (2)

در چنین حالتى به ظاهر حاجت شخص برآورده نمى ‏شود امّا این به نفع و صلاح او است و در واقع دعاى او- كه درخواست خیر و مصلحت خود است- به گونه‏ اى پنهان و ناآشكار برآورده مى‏ شود.
در هر صورت خداوند، به جهت دعا و توسّل انسان، اجر عظیمى به او عطا مى ‏كند و وى از نعمت ارتباط و تقرب به خدا و امامان (ع) بهره ‏مند مى شود.
به هر حال انسان نباید از دعا و توسّل مأیوس گردد زیرا هیچ‏گاه باب رحمت الهى به سوى كسى بسته نیست. چه حاجت برآورده شود و چه بنابر مصلحت شخص، در ظاهر برآورده نشود چرا كه این گونه بر نیامدن حاجت، در واقع برآمدنى پنهانى است. از طرفى خود دعا و توسل انسان، لبیك و اجابت الهى است. 1. باید با كمال اعتقاد و اخلاص در نیت صورت بگیرد چرا كه عطایاى الهى به اندازه نیّت خالصانه، سرازیر مى‏شود. حضرت على (ع) مى‏فرماید: «ان العطیّة على قدر النیّة» «بخشش الهى به اندازه [اخلاص در] نیّت است».(1) 2. خواسته و حاجت انسان، باید معقول و مشروع باشد. 3. دعا و توسّل باید در كنار به كارگیرى اسباب و عوامل طبیعى داراى نقش در برآمدن حاجت باشد. 4. از شرایط بسیار مهم و مؤثر در استجابت دعا و توسّل، ایمان و عمل صالح است. طبیعى است، كسى كه پیمان خویش را در برابر خداوند شكسته است نباید انتظار داشته باشد هر خواسته‏ اى را به سرعت اجابت یافته ببیند. 5. گاهى زمان مناسب براى تحقق مطلوب و خواسته شخص، فرا نرسیده است. در چنین حالتى با طول كشیدن زمان اجابت، در شخص حالت انابه و تضرع به درگاه الهى ایجاد مى‏شود و رابطه معنوى و عاطفى‏اش با امامان (ع) طول مى ‏كشد و در نتیجه ارتباط او با خدا محكم‏تر مى‏شود. 6. گاهى برآورده شدن حاجت شخص، به مصلحت و نفع وى نیست و صلاح او در عدم استجابت آن است: «عَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَكُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»(3) «بسا چیزى را خوش نمى‏ دارید و حال آنكه براى شما خوب است و بسا چیزى را دوست مى‏ دارید و آن براى شما بد است خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید».

پى‏نوشت‏
(1) نهج‏البلاغه، نامه 31.
(2) مثنوى، دفتر سوم.
(3) بقره (2)، آیه 216.

فرق عالم و جاهل چیست؟

10 مهر 1390 توسط فراهانی


امام على علیه‏السلام :

عالِـم زنده ‏است ، گـر چـه مـرده باشد ؛ نادان مرده‏است ، گر چه زنده باشد .

غرر الحكم : 1124 1125 منتخب میزان الحكمة : 396

تندخویی دیوانگی است

10 مهر 1390 توسط فراهانی

لحدة ضرب من الجون لان صاحبها یندم فاان لم یندم فجنونه مستحكم.

ترجمه:

تندخوئى یك نوع دیوانگى است، زیرا تندخو پشیمان میشود، و اگر پشیمان نشود، دیوانگى‏اش پابرجا و پایدار شده است.

شرح:

شخصى تندخو، نمیتواند بر اعصاب خود مسلط باشد، و اعمال و رفتار خود را مهار كند. در نتیجه، هنگام خشم و تند خوئى، دست به كارهائى عقل سالم انجام آن را نمى‏پذیرد: زبان به بى ادبى و فحاشى مى‏گشاید، دست به شكستن و پاره كردن و دور ریختن چیزهاى مختلف مى‏زند. با دیگران نزاع و كتك كارى میكند و باعث زخم و جراحت خود یا دیگران مى‏شود چه بسا دیده شده كه خشم و تند خوئى یك نفر. باعث نزاع دسته جمعى خانواده و دوستانش شده، و سرانجام در میان آنها جنایت و فاجعه‏ئى رخ داده. یا زیان و خسارت جبران‏ناپذیر دیگرى پیش آمده است.

وقتى شخص تندخو، در حالت خشم به سر مى‏برد و باعث ایجاد چنین مشكلات و مصیبتهائى میشود، حالت او شبیه نوعى دیوانگى است. زیرا او هم، در آن لحظات، مانند دیوانگان، بر اعصاب خود تسلط ندارد و متوجه نیست كه مرتكب چه كارهائى میشود.

البته شخص تندخو، پس از فرونشستن خشم، از كارهایى كه انجام داده پشیمان میشود و همین پشیمانى، نشان میدهد كه وى، سر عقل آمده و متوجه زشتى آن كارهاى دیوانه وار خود شده است. یعنى خود او هم متوجه مى‏شود كه در آن لحظات خشم، نوعى دیوانگى زود گذر گریبانش را گرفته و سپس رهایش كرده است.

اما اگر كسى باشد كه پس از فرونشستن خشم نیز، از انجام آن كارهاى زشت پشیمان نشود، معلوم میشود كه آن حالت دیوانگیش زودگذر و موقتى نیست، بلكه دیوانگى براى همیشه، در وجود او، باقى و پاورجا مانده است.

نام كتاب: پندهاى كوتاه از نهج‏البلاغه

نویسنده : هئیت تحریریه بنیاد نهج‏البلاغه

برکات نماز

09 مهر 1390 توسط فراهانی
شخصی آمد خدمت رسول خدا(ص) آمد و از آثار ارزشمند و برکات نماز سؤال کرد، نبی اکرم(ص) تعدادی از فایده های نماز را بر شمرد که تعدادی از آنها عبارتند از :
1) نماز از شعائر دین است.
2) رضایت و خشنودی پروردگار در نماز است.
3) راههای انبیاء به سوی خدا نماز است.
4) نمازگزار را ملائکه خداوند دوست دارند.
5) نماز، هدایت و رستگاری است.
6) نماز ایمان است.
7) نماز نور معرفت و شناخت پروردگار است.
8) نماز باعث برکت در رزق و روزی می شود.
9) نماز باعث راحتی و آرامش بدن می شود.
10) نماز باعث خشمگین شدن شیطان می شود.