تکرار پیوسته قرآن، شیوه اهل بیت علیهم السلام

امام سجاد (ع) هنگامی كه سوره حمد را قرائت می‎كردند به آیه «مالِكِ یَوْمِ الدِّینِ» می‎رسیدند، آن قدر این آیه را با خضوع ویژه‎ای تكرار می‎كردند، كه نزدیك بود روح از بدنشان مفارقت کند و آن حضرت آنچنان با صدای زیبا و شیوا قرآن می‎خواندند كه وقتی سقّاها «آب رسانها» از كنار خانه‎اش عبور می‎كردند،‌ همان جا توقّف می‎نمودند تا صدای دلنشین آن حضرت را بشنوند.

امام صادق (ع) با حالت ملكوتی خاصی آیات قرآن را در نماز تلاوت می‎كردند،‌ كه از حال عادی خارج می‎شدند، روزی چنین حادثه‎ای رخ داد، هنگامی كه حالت عادی خود را باز یافتند، حاضران پرسیدند:

این چه حالی بود كه به شما دست داد؟ آن حضرت در پاسخ فرمودند: پیوسته آیات قرآن را تكرار كردم، تا اینكه به حالتی رسیدم كه گوئی آن آیات را به طور مستقیم، از زبان نازل كننده قرآن شنیده‎ام.

حضرت رضا (ع) آنچنان با قرآن انس و الفت داشتند كه در هر سه روز، یك بار تمام قرآن را تلاوت می‎كردند و می‎فرمودند:

اگر خواسته باشم كه در كمتر از سه روز، قرآن را ختم كنم، می‎توانم ولی هرگز هیچ آیه‎ای را نخوانده‎ام، مگر این كه در معنای آن اندیشیده‎ام و دربارة اینكه آن آیه در چه موضوع،‌ و در چه وقت نازل شده فكر كردم،‌ از این رو در هر سه روز همه قرآن را تلاوت می‎كنم وگرنه كمتر از سه روز همه قرآن را تلاوت می‎كردم

مآخذ:

معارف در مناسبتهای اسلامی؛ ص 91

بحارالانوار: ج 84، ص 248

اصول كافی: ج 2، ص 602