می گوید: با یک گل بهار نمی شود، می گویم: شکفتن یک گل، بهانه ای است برای شکفتن همه گل ها.

یک گل اگر می شکفد، پس خاک هست، آب هست، خورشید هست و گل های دیگر هم می شکفند. بوی خوش شکفتن یک گل، دل همه جوانه ها را به هوس روییدن و شکفتن می اندازد.

باور نمی کنم که با یک گل بهار نشود. من سعی می کنم، همت می کنم، خوبی ها را باور می کنم و به یاریشان می روم و می شکفم.

من همه خوبی ها را در شکفتنم به تصویر می کشم. بگذار گل شکفته وجود من، هم رنگ جماعت سرد و خاموش نباشد.

چه چیزی از این شیرین تر و زیباتر. من در آینه خوبی ها و نکویی ها، و در جاده آسمانی خداجویی می شکفم و ایمان دارم که با بوی خوش شکفتن یک گل، دل همه جوانه های خفته در خواب بیدار می شود، می روید و می شکفد.

تو هم باور کن که با شکفتن گل وجود تو در زلال خوب بودن
و آسمانی بودن، بهار می آید.