امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند: مَن بَدَءَ بِالکَلام قَبلَ السَّلامِ فلا تُجیبوه

هر کس پیش از سلام گفتن آغاز به سخن کرد، جوابش ندهید.

کشف الغمه، ج۱ ، ص ۲۰۱

***

نخستین کلماتی که در برخورد دو مسلمان با یکدیگر ردّ و بدل می شود ، سلام علیک است. “سلام دادن” از سنتهای مؤکّد دینی و نشانه ی دوستی و خیر خواهی نسبت به طرف مقابل است. آغاز شدن برخورد و ارتباط با سلام، محبت و صمیمیت می آورد.

سبقت در سلام نیز یکی از اوصاف خوب مسلمانی است.

حضرت رسول (ص) عادت داشت در برخورد با دیگران سلام کند و در این کار بر آنان پیشی می گرفت. حتی به کودکان هم سلام می کرد و می فرمود می خواهم این امر در میان امتم رسم و متداول گردد.

این که پیشوای دینی ما فرموده است هرکس پیش از سلام گفتن آغاز به سخن کرد، جوابش ندهید، اهمیت موضوع سلام کردن را نشان می دهد.

سلام از نامهای خداست. وقتی دو مسلمان در برخورد اولیه به هم سلام می کنند، خواستار سلامتی و ایمنی و آسودگی طرف مقابل هستندو به او آرامش خواطر و احساس امنیت می دهند.

سلام دادن نشانه ی تواضع است. در حدیث آمده است: بخیل کسی است که از سلام دادن بخل بورزد.

سلام دادن مستحب و جواب سلام گفتن، واجب است.